Everything about اصیل مرغ کی آنکھیں

Everything about اصیل مرغ کی آنکھیں

Blog Article

این نسخهٔ پایداری است که در ‏۱۶ سپتامبر ۲۰۲۳ بررسی شده است.

تمامی مرغ‌های ابریشمی دارای پوست و استخوان تیره و گوشت تیرهٔ مایل به خاکستری هستند و در زبان‌های چینی، وو گو جی (烏骨雞[۱۲]) به معنای مرغ استخوان‌سیاه خوانده می‌شوند.[۱۱] سیاهی زیر پوست و بافت همبند حیوان یک ویژگی نادر محسوب می‌شود و در مرغ‌ها، به دلیل فیبروملانوسیس ایجاد شده که منشأ آن جهش نادری بوده که در آسیا در این حیوان رخ داده‌است.

[۵] نخستین مشاهدات ثبت شده از مرغ ابریشمی به نوشته‌های مارکو پولو بازمی‌گردد. مارکوپولو در سدهٔ سیزدهم میلادی و در زمان سفر خود به آسیا، به این‌گونه از مرغ با نام «مرغ خزدار» اشاره می‌کند.[۶] در ۱۵۹۸، اولیس آلدرواندی، یک نویسنده و مورخ طبیعی از دانشگاه بولونیای ایتالیا، رساله‌ای جامع در مورد مرغ‌ها منتشر کرد که همچنان مخاطب دارد و از محبوبیت برخوردار است. او در این کتاب به مرغ ابریشمی با عنوان «مرغ پوشیده از پشم» و گونه‌ای که «شبیه گربهٔ سیاه پوشیده از مو است» اشاره می‌کند.[۷]

اصیل مرغ کی رانوں کے نیچے والے سخت حصے کو نلیاں کہتے ہیں۔ یہ خشک اور سخت ہوتی ہیں‍ حوالہ جات[ترمیم]

مرغ‌های ابریشمی علاوه بر اینکه مادران خوبی برای جوجه‌ها هستند، به آرامی و مهربانی در سراسر جهان مشهور هستند. آن‌ها در نگهداری از تخم‌ها و تعامل با جوجه‌ها عالی هستند. وقتی مرغ‌های ابریشمی در کنار سایر پرندگان نگهداری می‌شوند، به علت طبیعت آرامشان گاه قربانی قلدری گونه‌های پرخاشگر قرار می‌گیرند.[۶] بانتام‌ها[ویرایش]

مرغ ابریشمی و بسیاری از نژادهای دیگر تحت تأثیر جهش رخ داده در آسیا قرار گرفته‌اند.[۱۳] صرف نظر از رنگ، به‌طور کلی پرورش مرغ‌های ابریشمی به اندازه نژادهای گوشتی مرغ نیست.[۵]

ویکی‌پدیا® علامتی تجاری متعلق به سازمان غیرانتفاعی بنیاد ویکی‌مدیا است.

اچھے اصیل مرغ کی آنکھیں شکل کے لحاظ سے چیرویں یا بادام نما ہوتی ہیں۔ آنکھ سائز میں چھوٹی اور اندر کی جانب گہری ہوتی ہیں۔ آنکھ کے اوپر والی ہڈی کو ہُڈ کہتے ہیں جو آنکھ کی حفاظت کی ذمہ دار ہوتی ہے۔ رنگ کے لحاظ سے اصیل مرغ کی آنکھ مختلف رنگوں میں پائی جاتی ہے تاہم آنکھ میں چمک اور شفافیت ہونا ضروری ہے۔ اچھے اصیل مرغ کی آنکھ کی پتلی چھوٹی ہوتی ہے۔ آنکھوں کو شکل، بناوٹ، رنگ،حکقوں، ڈوروں اور پلکوں کے لحاظ سے کئی اقسام میں تقسیم کیا جاتا ہے۔ اِن باریکی کی چیزوں سے ہمیں نسلوں اور کراسوں کا اندازہ ہوتا ہے۔ آنکھوں کی اِن اقسام کے بارے تفصیل جاننے کے لیے یہاں مذید پڑھیں..

اصیل مرغ کے سر پر موجود کلغی کو تاج کہتے ہیں۔ اصیل مرغ کا تاج جڑھ سے پتلا، اوپر سے موٹااور سائز میں چھوٹا ہوتا ہے۔ تاج کھڑا اور مضبوط ہو تو اسے زیادہ پسند کیا جاتا ہے۔ اصیلوں میں کُل چھ قسم کے تاج پائے جاتے ہیں۔ کریلا تاج، بادام نما تاج، ٹوپلا تاج، ٹھیکر تاج، کِلی تاج، بانکہ تاج۔

در استاندارد کمال آمریکا، وزن استاندارد برای مرغ ابریشمی بانتام نر ۱ کیلوگرم و برای ماده ۹۰۷ گرم بیان شده‌است.[۱۴] در استاندارد ماکیان استرالیایی و استاندارد ماکیان بریتانیا وزن استاندارد مرغ ابریشمی بانتام بسیار کمتر است.

مرغ‌های ابریشمی به احتمال زیاد از طریق جاده ابریشم و تجارت دریایی به غرب راه یافتند. این نژاد در سال ۱۸۷۴ به صورت رسمی با ثبت در استاندارد کمال در آمریکای شمالی به رسمیت شناخته شد.[۵] زمانی که مرغ‌های ابریشمی در غرب رو به فزونی گذاشتند، حکایت‌های بسیاری در مورد website آن‌ها شایع شد.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ مرغ ابریشمی موجود است.

اصیل مرغبازی میں ایک اچھے اصیل کی شناخت کے لیے مرغ کی چُونچ سے لے کر اس کے پنجے کے ناخنوں تک ایک ایک عُضو کو دیکھا اور پرکھا جاتا ہے۔ ویسے تو اصیل مرغ کی پہچان ایک بہت بڑا موضوع ہے لیکن یہاں ہم اصیل مرغ کی چند موٹی موٹی نشانیوں کا ذکر کرتے ہیں۔

اصیل مرغ کی دُم میں دو طرح کے پنکھ ہوتے ہیں۔ لمبے اور باریک پروں کو سَریاں جبکہ چوڑے اور چھوٹے پروں کو شاہ پَر کہتے ہیں۔

( ب ) گول چہرے والے کھلے کنڈے کے مرغ۔ دونوں طرح کے چہروں میں خُشک، کھینچا ہوا اور کم گوشتی چہرہ اچھا مانا جاتا ہے۔

مرغ‌های ابریشمی استاندارد و اصل، مرغ‌های نسبتاً کوچکی هستند و جنس نر آن‌ها چهار پوند (۱٫۸ کیلوگرم)، و جنس مادهٔ آن‌ها ۳ پوند (۱٫۳۶ کیلوگرم) وزن دارند.[۶] در استاندارد کمال آمریکا، وزن مرغ ابریشمی نر ۳۶ اونس (۱ کیلوگرم) و مرغ ابریشمی ماده ۳۲ اونس (۹۱۰ گرم) ذکر شده‌است.[۵]

۲ پرانگشتی ۳ در آشپزی ۴ منابع ۵ مطالعهٔ بیشتر تغییر وضعیت فهرست محتویات مرغ ابریشمی

در اوایل قرن هفتم، در طب سنتی چین، سوپ مرغ حاوی گوشت مرغ ابریشمی به عنوان غذایی شفابخش شناخته می‌شد.[۱۱] روش‌های معمول برای طبخ مرغ ابریشمی به‌صورت گوشتابه، تفت‌آب‌پزی، و کاری است. در سوپ سنتی چینی، به همراه مرغ ابریشمی از موادی از قبیل زالزالک، سیب‌زمینی شیرین چینی، خلال پرتقال و زنجبیل استفاده می‌شود.[۲۱] برخی از رستوران‌های زنجیره‌ای در نواحی مرکزی در غرب، مرغ ابریشمی را به عنوان یک غذای سنتی آمریکایی یا فرانسوی مانند کانفیت طبخ می‌کنند.[۱۱] منابع[ویرایش]

مرغ‌های ابریشمی دارای دو گونهٔ متمایز با پرهای سیخ و بدون آن است. مرغ‌های ابریشمی با پرهای سیخ مانند دارای برآمدگی بیشتر در پرهای ناحیهٔ زیر منقار و پیرامون گوش‌های خود هستند. به‌علاوه مرغ‌های ابریشمی بر حسب نوع رنگ نیز تفکیک می‌شوند. مرغ‌های ابریشمی حاضر در رقابت‌های نمایشی دارای انواع گوناگونی از رنگ‌ها از قبیل سیاه، آبی، نخودی، خاکستری، کبکی و سفید هستند.

یک مرغ ابریشمی کبکی پرهای زینتی مرغ ابریشمی در میان نژادهای مرغ منحصربه‌فرد بود اما در سال‌های اخیر پرهای مرغ ابریشمی به نژادهای متعددی گسترش داده شده‌است که بارزترین نمونهٔ آن بانتام ژاپنی است که اکنون در بریتانیا و هلند متداول شده‌است.

Report this page